Avete appena iniziato a imparare il turco? Süper! Allora è probabile che abbiate già imparato a salutare e che conosciate parole importanti come “grazie” e “per favore”. Per quanto riguarda i verbi in turco, invece? Vi starete probabilmente chiedendo da quali cominciare. Qui di seguito abbiamo stilato un elenco dei 20 verbi in turco più usati: troverete la loro coniugazione al tempo presente e alcuni esempi utili. Diamo un’occhiata!
La lista dei 20 verbi in turco da sapere assolutamente
1. yapmak — “fare”
ben yapıyorum | io faccio |
sen yapıyorsun | tu fai |
o yapıyor | lei/lui fa |
biz yapıyoruz | noi facciamo |
siz yapıyorsunuz | voi fate |
onlar yapıyorlar | essi fanno |
Esempio: Ne yapıyorsun? (Cosa stai facendo?)
Attenzione! In turco esiste un altro verbo che significa “fare”: etmek. Viene usato, ad esempio, nell’espressione tesşekkür ederim, ossia “grazie” (letteralmente “faccio ringraziamento”).
2. gitmek — “andare”
ben gidiyorum | io vado |
sen gidiyorsun | tu vai |
o gidiyor | lei/lui va |
biz gidiyoruz | noi andiamo |
siz gidiyorsunuz | voi andate |
onlar gidiyorlar | loro vanno |
Esempio: Türkiye’ye gidiyoruz. (Andiamo in Turchia.)
Attenzione! Come per etmek, la “t” in gitmek diventa una “d” quando viene aggiunta la desinenza del presente indicativo -İyor.
3. gelmek — “venire”
ben geliyorum | io vengo |
sen geliyorsun | tu vieni |
o geliyor | lei/lui viene |
biz geliyoruz | noi veniamo |
siz geliyorsunuz | voi venite |
onlar geliyorlar | loro vengono |
Esempio: Sen de gel! (Vieni anche tu!)
Suggerimento: eliminando la desinenza dell’infinito -mek/-mak, si ottiene l’imperativo singolare. Due esempi sono gel! (“vieni!”) oppure git! (“vai!”).
4. almak — “prendere, comprare, ottenere”
ben alıyorum | io prendo |
sen alıyorsun | tu prendi |
o alıyor | lei/lui prende |
biz alıyoruz | noi prendiamo |
siz alıyorsunuz | voi prendete |
onlar alıyorlar | loro prendono |
Esempio: Ekmek de al! (Compra anche il pane!)
Suggerimento: se volete ordinare qualcosa in maniera educata, ricordate di usare la formula alabilir miyim (“potrei avere”). Potete aggiungerla alla fine della vostra richiesta, ad esempio domandando Bir bira alabilir miyim lütfen? (“Potrei avere una birra, per favore?”)
5. istemek — “volere”
ben istiyorum | io voglio |
sen istiyorsun | tu vuoi |
o istiyor | lei/lui vuole |
biz istiyoruz | noi vogliamo |
siz istiyorsunuz | voi volete |
onlar istiyorlar | loro vogliono |
Esempio: Ben döner istiyorum. Sen ne istiyorsun? (Voglio un kebab. Tu cosa vuoi?)
Attenzione! Come avviene in italiano, i pronomi personali soggetto (ben, sen, etc.) vengono usati solo con intento enfatico. Negli altri casi possono essere omessi, altrimenti la frase suona poco naturale.
6. çalışmak — “lavorare”
ben çalışıyorum | io lavoro |
sen çalışıyorsun | tu lavori |
o çalışıyor | lei/lui lavora |
biz çalışıyoruz | noi lavoriamo |
siz çalışıyorsunuz | voi lavorate |
onlar çalışıyorlar | loro lavorano |
Esempio: Bugün çalışmıyorum. (Oggi non lavoro.)
Avete notato come funzione la negazione dei verbi in turco? La “m” della negazione “me/ma” è stata aggiunta alla radice del verbo ed è seguita dalla desinenza del presente indicativo.
7. bilmek — “sapere”
ben biliyorum | io so |
sen biliyorsun | tu sai |
o biliyor | lei/lui sa |
biz biliyoruz | “noi sappiamo |
siz biliyorsunuz | voi sapete |
onlar biliyorlar | loro sanno |
Esempio: Bilmiyorum. (Non lo so.)
8. konuşmak — “parlare”
ben konuşuyorum | io parlo |
sen konuşuyorsun | tu parli |
o konuşuyor | lei/lui parla |
biz konuşuyoruz | noi parliamo |
siz konuşuyorsunuz | voi parlate |
onlar konuşuyorlar | loro parlano |
Esempio: Kimle konuşuyorsun? (Con chi stai parlando?)
9. okumak — “leggere, studiare”
ben okuyorum | io leggo |
sen okuyorsun | tu leggi |
o okuyor | lei/lui legge |
biz okuyoruz | noi leggiamo |
siz okuyorsunuz | voi leggete |
onlar okuyorlar | loro leggono |
Esempio: Gazete okuyor. (Sta leggendo il giornale.)
10. sevmek — “amare, piacere”
ben seviyorum | io amo |
sen seviyorsun | tu ami |
o seviyor | lei/lui ama |
biz seviyoruz | noi amiamo |
siz seviyorsunuz | voi amate |
onlar seviyorlar | loro amano |
Esempio: Seni seviyorum. (Ti amo.)
11. demek — “dire, significare”
ben diyorum | io dico |
sen diyorsun | tu dici |
o diyor | lei/lui dice |
biz diyoruz | noi diciamo |
siz diyorsunuz | voi dite |
onlar diyorlar | loro dicono |
Esempio: Bu ne demek? (Che cosa vuol dire?)
12. düşünmek — “pensare, cosiderare”
ben düşünüyorum | io penso |
sen düşünüyorsun | tu pensi |
o düşünüyor | lei/lui pensa |
biz düşünüyoruz | noi pensiamo |
siz düşünüyorsunuz | voi pensate |
onlar düşünüyorlar | loro pensano |
Esempio: Çok düşünüyorsun. (Pensi troppo.)
13. yemek — “mangiare”
ben yiyorum | io mangio |
sen yiyorsun | tu mangi |
o yiyor | lei/lui mangia |
biz yiyoruz | noi mangiamo |
siz yiyorsunuz | voi mangiate |
onlar yiyorlar | loro mangiano |
Esempio: Ne yiyoruz? (Cosa mangiamo?)
14. içmek — “bere”
ben içiyorum | io bevo |
sen içiyorsun | tu bevi |
o içiyor | lei/lui beve |
biz içiyoruz | noi beviamo |
siz içiyorsunuz | voi bevete |
onlar içiyorlar | loro bevono |
Esempio: Çay içiyoruz. (Beviamo il tè.)
15. başlamak — “iniziare”
ben başlıyorum | io inizio |
sen başlıyorsun | tu inizi |
o başlıyor | lei/lui inizia |
biz başlıyoruz | noi iniziamo |
siz başlıyorsunuz | voi iniziate |
onlar başlıyorlar | loro iniziano |
Esempio: Film saat kaçta başlıyor? (A che ora inizia il film?)
16. olmak — “essere, diventare, succedere”
ben oluyorum | io divento |
sen oluyorsun | tu diventi |
o oluyor | lei/lui diventa |
biz oluyoruz | noi diventiamo |
siz oluyorsunuz | voi diventate |
onlar oluyorlar | loro diventano |
Esempio 1: Ne oluyor? (Cosa sta succedendo qui?)
Esempio 2: Ne oldu? (Cos’è successo?)
Attenzione! Nel secondo esempio, il verbo olmak è al passato. Se siete curiose o curiosi di natura, vi conviene memorizzare questa espressione!
17. söylemek — “dire, cantare”
ben söylüyorum | io dico |
sen söylüyorsun | tu dici |
o söylüyor | lei/lui dice |
biz söylüyoruz | noi diciamo |
siz söylüyorsunuz | voi dite |
onlar söylüyorlar | loro dicono |
Esempio: Bu şarkıyı kim söylüyor? (Chi canta questa canzone?)
18. yatmak — “sdraiarsi, andare a letto”
ben yatıyorum | io vado a letto |
sen yatıyorsun | tu vai a letto |
o yatıyor | lei/lui va a letto |
biz yatıyoruz | noi andiamo a letto |
siz yatıyorsunuz | voi andate a letto |
onlar yatıyorlar | loro vanno a letto |
Esempio: Ben yatıyorum, iyi geceler! (Vado a letto, buonanotte!)
19. oturmak — “sedere, abitare”
ben oturuyorum | io siedo |
sen oturuyorsun | tu siedi |
o oturuyor | lei/lui siede |
biz oturuyoruz | noi sediamo |
siz oturuyorsunuz | voi sedete |
onlar oturuyorlar | loro siedono |
Esempio: Nerede oturuyorsunuz? (Dove abitate?)
20. sormak — “chiedere”
ben soruyorum | io chiedo |
sen soruyorsun | tu chiedi |
o soruyor | lei/lui chiede |
biz soruyoruz | noi chiediamo |
siz soruyorsunuz | voi chiedete |
onlar soruyorlar | loro chiedono |
Esempio: Çok soru soruyorsun! (Fai troppe domande!)
Questo articolo è apparso originariamente nell’edizione inglese di Babbel Magazine.